Bjalovježa – poslednja prašuma Evrope

Bjelovješka šuma ili Bjalovježa je područje koje se prostire na granici između Belorusije i Poljske i predstavlja jedno od poslednjih ostataka evropske prašume koja se prostirala celom evropskom nizijom, od Atlantskog okeana do Urala u Rusiji i od Baltičkog do Crnog mora. 

Beloruski deo ove prašume ima površinu od 1771 km2 od čega 876 km2 predstavlja UNESCO-vu svetsku baštinu. U središtu nacionalnog parka, u Kamieniukiju, se nalaze laboratorije i zoološki vrt gde su evropski bizoni ponovo uvedeni u park 1929. godine.

Osim zoološkog vrta ovde se nalazi i mali muzej, restoran i hotel. Hotel je iz sovjetskog doba i danas u veoma lošem stanju tako da mali broj turista danas obilazi ovu atrakciju.

Poljski deo prašume je površine od 100 km2 i u njemu se nalazi Bjelovješko jezero kao i kompleks zgrada uz njega koji su izgradili ruski carevi koji su bili poslednji privatni vlasnici ove šume od 1888. do 1917. godine.

Poslednja prašuma Evrope je upisana na UNESCO-vu listu mesta svetske baštine zbog izuzetno bogate biosfere koja uključuje životinje kao što su vuk, lasica i kuna.

U okviru Bjelovješke šume nastanjeno je i 800 primeraka evropskog bizona koji je izumro u Evropi ali od 1929. godine biolozi i ekolozi pokušavaju ponovnu revitalizaciju ove vrste.

Bjelovješku šumu i jezero poseti preko 200.000 posetilaca godišnje.

Izvor: whc.unesco.org